Sabah uyandığımda o gün beni nelerin beklediğini düşünmeden, kapıyı kapatır çıkarım evden. Her sabah, aynı insanlar aynı yerlerinde olur. Kimi yatağında, kimi kahvesiyle balkonunda, bir diğeri otobüs durağında ve bazıları erkenden işinin başında. Yabancılamam hayatı. Hayatın yabancılık duygusunu çok sevmem açıkçası. Hayat bana sorular sorar, istersem gideceğim başka yollar da sunar. Ben anlık kararlarımla ve cevaplarımla günün sonuna çoktan varmış olurum. Continue Reading…
Şu sıralar bana en büyük bağımlılığımı sorsalar, sanırım INSTAGRAM! derim. Çok fazla fotoğraf paylaştığımdan değil, çok fazla hesap takip etmemden-incelememden-keşfetmemden kaynaklı. Hemen ilk fırsatta açar günün özetini o akıştan alırım. Keşif bölümüse benim için gerçekten kıymetli. Bazen sadece hashtag ile arama yaparım, bazen stalklayarak arkadaşlarımın takibindeki hesapları kurcalarım, çoğu zaman da gerçekten bu ar-ge’nin meyvelerini toplarım : ) Aynı geçtiğimiz haftalarda olduğu gibi. Continue Reading…
Ben bu yazıyı yayınlayana kadar, neredeyse yaz geldi çattı. Hala hırkasız akşam sokaklarda gezemezsiniz. Lakin “bere mere” de takamazsınız, orası net! Varsın mevsim normallerinin altında davranalım, geç olsun güç olmasın diyerek ilk satırlarıma başlıyorum.
Toplu ulaşımı en yoğun kullandığım dönem, üniversiteye gittiğim yıllara tekabül ediyor. Okula olan uzaklığım 90 dk ve üç vesaitliydi. Fakültemizin hemen öncesinde bir tıp fakültesi bulunmasından kaynaklı olarak, hergün yaşlı ve hamilelere oturduğum koltuğu teslim etmek ile geçiyordu. Sırtımda laptop, elimde proje dosyası ile 90 dk’lık yol benim için sabır dolu, mevlevi bir yolculuğa dönüşüyordu. Üstelik sevgili fakültemizin bize ait bir öğrenci servisi de bulunmuyordu. Bu sebeple bacaklarımda oluşan varisleri bu konuda her kim yetkili ise kendisine armağan ediyorum.
Bir ilkbahar çocuğu olarak, çiçeklere bayılıyorum. Benim için onlarca cansız plastik çiçeğin yerini saksıdaki tek bir mor menekşe rahtlıkla alır. Bakımı çok kolay, sadece seveceksiniz :) Lakin konumuz bu değil, belki ilerde canlı çiçek bakımına dair de bir şeyler vızıldayabilirim.
Gözlerimin bozulduğunu ilk farkettiğimde üniversitenin ilk yılında “Temel Sanat Eğitimi” alıyordum. Yan yana binlerce ince çizgi çekerken, çizgilerin optik olarak yanılsamalar yaratması bana önceleri normal gelmişti. Sonra bir tuhaflık var desemde önemsemedim. O yıl ikinci dönem bitti, yazın annemle balkonda otururken gökteki hilali çifter beşer gördüğümü söyledim ve soluğu göz doktorunda aldık : )
Girizgah şöyle olsun; kırmızı ve gri saçlı iki acayip adamın hikayesine hoşgeldiniz. Kimilerince korkunç, kimilerince garip ve kimilerince büyük bir efsane. Benim için efsane, evet. Müzik zevki göreceli bildiğiniz üzere ama bahsi geçen adam yalnızca bir müzisyen değil açık konuşmak gerekirse. Görüntü ve zaman dilimleri birbirinden çok farklı olsa da, bu iki imaj tek bir adama ait. Biri 26 yaşında diğeri ise 69 yaşında, değişen tek şey ise saç rengi ve çağın kendisi.
Saçlarımla ilgili önemli problemlerim yoktur. Güzelliğini uzun gür saçlarına yükleyen tiplerden değilim. Kafama eser, gider küt diye kestiririm. Kendi kontrol ve isteğimde olduğu sürece saç kısaltmak benim için asla sorun olmadı. Son zamanlarda da tepemdeki topuz devasa olmaya, bir türlü kurumadığı için fön makinesini de yakmaya başlayınca, şunları az biraz kestireyim dedim. Yukarda gördüğünüz fotoğrafın sağındaki topuz, benim idealim aslında. O ideali yakalamak için kuaförün yapması gereken tek şey, saçlarımı dümdüz olmak sureti ile 5-6 cm kadar kısaltmak.
Bebeklerin henüz anne karnındayken cinsiyetinin öğrenildiği ve eşyalarının bu bilginin ışığında alındığı bir dönemdeyiz artık. Kız bebekse pembe, erkek bebekse mavidir konsept. Bir bebeğin masumiyetine yaraşır pudralı soft renkler bize de yakışsın isteriz zaman zaman.
Hayatınızda tanıştığınız ilk cadı karakterini hatırlıyor musunuz? Benim aklımda ilk canlanan karakter, pamuk prensesin üvey annesi olmuştur her zaman. Masal ile hayatıma giren cadı kimliği, sonrasında çizgi filmler, sinemalar ve kitaplarla değişerek devam etti. Devasa burnunun üzerinde siyah kocaman bir et beni olan cadı, giderek “femme fatale” bir kimliğe bürünmeye başladı popüler kültürle beraber.
Continue Reading…
MicuLife